Denk even met mij mee over het volgende: Als we het druk hebben, dan praten we vaak in termen van “Ik zou eigenlijk meer van X moeten doen, of meer van Y”. Eigenlijk best wel grappig, als je er over nadenkt.
Hoewel we het dus druk hebben (misschien zelfs wel stress voelen) en minder willen doen, praten en denken we toch constant in termen van ‘meer’. We voegen eigenlijk iets toe … Maar was dat nou niet precies hetgeen we juist niet wilden? 🤷♂️
Het is bijna paradoxaal, maar als mens hebben we een aangeboren afwijking om in drukke situaties de behoefte te ontwikkelen vooral 𝘮𝘦𝘦𝘳 𝘷𝘢𝘯 𝘪𝘦𝘵𝘴 te willen doen. In de praktijk heeft dit vaak een averechts effect. Als je dan toch al zo druk bent, dan voelt dit als ‘nog meer’. We doen per saldo niets, want we willen niet méér. Dus blijft het allemaal weer bij mooie ambities en intenties, maar verandert er verder niets (behalve dat gevoel van ‘druk zijn’).
Het tweede grappige hiervan, vind ik, is dat we eigenlijk helemaal niet op zoek zijn naar ‘minder doen’. Het kan dus nog paradoxaler, want dan zouden we ons alleen maar gaan vervelen. Bovendien is ‘minder doen’ eerder symptoombestrijding dan wat anders (kom ik op terug).
Wat we eigenlijk willen, is 𝒎𝒆𝒆𝒓 tijd besteden aan 𝒎𝒊𝒏𝒅𝒆𝒓 onderwerpen. Je doet dus niets minder, maar besteed je tijd & energie veel effectiever, namelijk aan dingen die er wél toe doen.
Als je dat gevoel van druk en stress wilt verminderen is dit een hele interessant (vind ik dan 😊). De strategie van ‘minder doen’ voelt in de meeste gevallen in het begin als een logische keus, een hele opluchting en lekker bevrijdend. Je gaat vaker nee zeggen, dagje(s) vrij nemen, dingen schrappen van je to-do-list. Lekker even helemaal niets doen.
Maar zoals ik al schreef, dit is symptoombestrijding. Per saldo verandert er namelijk helemaal niets. De situatie & context van het ‘druk zijn’ verandert nauwelijks, dus binnen no-time komt dat onrustige gevoel, dat gepaard gaat met ‘druk zijn’, weer terug. En ben je weer terug bij af. Je kunt niet blijven schrappen op je to-do list 😆 .
Dit komt, omdat er in het systeem waarin je je ‘druk voelt’ niets verandert. Minder doen laat zaken alleen maar liggen, maar ze gaan er niet mee weg. En vroeg of laat moet het toch gebeuren.
De strategie van ‘Meer aan Minder’ heeft wél dat gewenste effect. Je onderzoekt namelijk eerst wat er nou écht toe doet. Wat is nou écht belangrijk om ambitie en doel te realiseren? En daar zet je vervolgens vol op in. Je maakt dus keuzes!
Het effect hiervan is dat je ruimte creëert. Het systeem, waarin je zit, wordt steeds slimmer. Je schrapt wat niet relevant is voor doel en ambitie, waardoor je al je tijd & energie kan focussen op de kern: wat er écht nodig is om ambitie en doel te realiseren.
