Veel mensen dragen onbewust een masker. Ik merk het op als ik het gevoel krijg dat iemand niet helemaal zichzelf is, dat er meer is dan iemand laat zien. In coachtrajecten draait het vaak om de vraag of het ok is om helemaal jezelf te mogen zijn, om congruent gedrag te vertonen. Alles van jezelf te mogen laten zien in lijn met wat je denkt en voelt. Dat staat voor mij synoniem aan geen masker dragen, helemaal jezelf kunnen zijn. Op ieder moment van de dag, waar dan ook, privé of werk.
Zonder masker sta je écht in je kracht, wordt de sky the limit.
De grote vraag is dan natuurlijk hoe kom je er achter of je een masker draagt? Laat ik je meenemen in mijn verhaal. Het was 2006, een intensieve periode van werken aan mezelf met onder meer een individueel coachtraject. Eén van mijn coaches was Jungiaanse therapeute en zij tekende een omtrek van mij op een stuk behang. Vervolgens gaf ze me de opdracht om deze omtrek in te kleuren met verf. Ik weet nog dat ik haar vragend aankeek, zo van hoe dan? Ze zei de magische woorden “dat komt vanzelf” en weg was ze. Voordat ik het wist was ik twee uur aan kliederen met veel focus op mijn maagstreek, want met mijn gewicht had ik een slechte verhouding. De twee uur kliederen volgen voorbij en mijn kunstwerk werd opgehangen. En wat ik toen zag….
Huh, wat is er met mijn hoofd gebeurd?
Tot mijn grote verbazing was het niet mijn buik die eruit sprong, maar mijn hoofd. Vanuit mijn onderbewustzijn had ik ongemerkt mijn hoofd een andere kleur gegeven. Ik kwam erachter dat mijn hoofd mijn gevoel als het ware tegenhield, daarom de andere kleur. In al die jaren had ik mezelf aangeleerd naar de buitenwereld een masker op zetten, zodat ik mijn gevoel niet hoefde te delen. Ik was er zo goed in geworden, dat ik het zelf niet eens meer doorhad.
Mijn masker was te vergelijken met de ijsberg van McClelland, ik was een ster geworden in het zo goed mogelijk laten zien hoe happy ik was met de bovenkant van de ijsberg. Ik had het geluk dat ik goed kon leren, direct na mijn studie benaderd werd voor een baan, altijd overal makkelijk inrolde, gelukkig was met de liefste man. Dus ja, vanaf de buitenkant gezien was ik zeer succesvol. Een plaatje dat ik graag in stand hield. Ik straalde daadkracht en zelfvertrouwen uit. Maar niets was minder waar.
Ik worstelde aan de binnenkant namelijk met een zeer negatief zelfbeeld. De dingen die ik over mezelf kon zeggen, logen er niet om. Heel onzeker was ik over mijn uiterlijk, mijn gewicht. Dat deel stopte ik weg voor de buitenwereld, het enige wat ik daar liet zien was het ene dieet na het andere. Kijk mij eens goed bezig zijn met de uiterlijke schijn. Dat hielp echter niet om mijn zelfbeeld positief te beïnvloeden. Daardoor was ik ook vastgelopen in mijn werk en aan het coach traject begonnen. Pas tijdens de coaching kwam ik erachter dat boven- en onder de ijsberg niet met elkaar in balans waren. Ik speelde mooi weer, was het clowntje. Ik lachte van buiten (masker op), maar huilde van binnen (masker af). Precies zoals Maan het zo mooi verwoord in haar single “ze huilt maar ze lacht”
Hoe zou het voelen jezelf te zijn
Want soms doet het pijn
maar ze huilt maar ze lacht
ze huilt maar ze lacht – Maan
Jeetje wat vond ik het lastig om mijn gevoelens uit te spreken, te benoemen hoe ik me echt voelde. Ik ben er echter wel achter gekomen dat als je zoals ik het “voelen” sterk ontwikkeld hebt, er eigenlijk geen keus is. Dan kun je er als het ware niet meer omheen. Sterker nog, je voelt je zelfs ongelukkig als je het niet doet. Met vallen en opstaan heb ik geleerd dat het een enorme kracht is om goed te kunnen benoemen, sfeer te kunnen aanvoelen en daarmee jezelf maar ook je omgeving te helpen.
Ieder moment voel ik de keuze om mijn masker op of af te zetten
Mijn grootste leerpunt is dat een masker opzetten ok is, mist je hier een bewuste keuze in kan maken. Als ik nu mijn masker opzet is het heel bewust. Bijvoorbeeld tijdens het coachen kan het soms heel functioneel zijn om op een krachtige manier een spiegel op iemands gedrag te geven. Dan kies ik voor een “direct” masker om daarna weer af te zakken naar mijn gevoel, het masker af te zetten. Ik kan de maskers alterneren, omdat ik er voor kies om dit te doen.
Durf alles van jezelf te laten zien, je bent mooi met al je eigenschappen. Je eigen kwetsbaarheid tonen nodigt anderen uit hun kwetsbaarheid ook aan jou te tonen. Als we allemaal ons masker wat vaker afzetten, openen we ons echt voor elkaar en ontstaan de mooiste dingen!
